به گزارش مشرق، علی اکبر والایی، نویسنده درباره اینکه میزان حمایت دستگاه‌های دولتی از هنرمندان و اهالی قلم باید چگونه باشد، اظهار داشت: حمایت‌ها باید در مرحله اول تعیین و اعلام عمومی شود. اغلب هیچ اتفاقی نمی‌افتد و تاکنون نه شاهد اعلام و نه اقدام اجرایی بوده‌ایم.
بیشتر بدانیم:
این خانم به درد مدرسه‌ای که شاگردانش بلوغ زودرس دارند، نمی‌خورد!
فساد پهلوی را بی‌پرده گفتم؛ با ارشاد به مشکل خوردم / شخصیت داستان من معتقد بود «کراوات» قلاده خریت است! / داستان من باید پرفروش میشد
وی در ادامه با تاکید بر اینکه حمایت‌های اصولی باید به صورت متعادل شامل حال همه اهالی قلم شود، افزود: تاکنون این اتفاق رخ نداده است. ابتدا باید اطلاع رسانی انجام شود و به صورت هدفمند اعلام و اقدام شود. معمولا اعلام می‌شود ولی اقدام نمی‌شود. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی روزی اعلام کرده بود که به نویسندگان وام می‌دهد، اما وقتی ما مراجعه کردیم، ظرفیت به پایان رسیده بود و تنها به ۱۰۰ نفر اول وام تخصیص یافته بود. این اقدامات قطره‌چکانی و مقطعی زود به پایان می‌رسد. هرچند در این مسیر برخی افراد که روابط نزدیک‌تری دارند به دور از عدالت و خارج از چتر حمایتی تسهیلاتی نیز دریافت می‌کنند.
وی در پاسخ به این پرسش که «آیا می‌توان به نوشتن و نویسندگی به عنوان شغل نگریست و الزمات آن چیست؟» پاسخ داد: اگر قانونمند این مسیر پیش رود می‌تواند نویسندگی هم شغل باشد و دوستان اهل قلم با دلگرمی بیشتری مشغول کار شوند.
به گفته وی، حتی انجمن‌هایی که برای نویسندگان تشکیل شده صنف نیستند و تنها محافلی هستند که کار را پیش می‌برند. آن‌ها حمایت در جهت معیشت نویسندگان را پیگیری نمی‌کنند و اگر قرار باشد این مهم اتفاق افتد باید برنامه‌ای نوشته شود و افرادی که شامل حال این مسئله هستند و مشغول به کار دولتی نیستند، زیر چتر حمایتی سازمان و وزارتی قرار گیرند.
والایی با بیان اینکه این مسئله سخت نیست، بلکه شفاف هم هست و هیچ دغدغه‌ای برای این مسئله وجود ندارد، گفت: نویسنده‌های بسیاری از جمله بنده هستند که حقوق بگیر دولت نیستند و در طول این سالیان حتی یک نمونه فیش حقوقی از نهاد و سازمانی ندارم. امثال بنده وقتی به صورت حرفه‌ای بخواهند کار کنند، مسیر دشوار است و باید نابسامانی‌های بسیاری را تحمل کنند تا به کار حرفه‌ای بپردازند؛ البته اغلب با مشکل مواجه می‌شوند. اگر قرار است حمایت‌ها انجام شود ابتدا باید شامل حال نویسندگان مستقل باشد تا اینها به شکل حرفه‌ای کار کنند.
وی در پایان توضیح داد: اگر این اتفاق قانونمند و با برنامه انجام شود، حتی نویسندگانی که کارمند دولت شده‌اند هم تمایل به ادامه کار دولتی نداشته و افرادی که قلمشان پخته‌تر است به شکل حرفه‌ای نویسندگی را به عنوان شغل پیگیری خواهند کرد.
